-
1 paprać
( pot)I. vtu\paprać coś czymś etw mit etw besudeln [ lub beschmieren]II. vru\paprać się czymś sich +akk mit etw besudeln [ lub beschmieren]2) ( nie goić się) rana: eitern, sich +akk nicht schließen
См. также в других словарях:
paprać — ndk IX, papraćprzę, papraćprzesz, paprz, papraćał, papraćany 1. pot. «babrać, brudzić, walać» Paprać ubranie. Paprać książkę tuszem. 2. pot. «robić coś niedbale, niechlujnie» Paprać robotę. paprać się 1. pot. strona zwrotna czas. paprać w zn. 1… … Słownik języka polskiego
